تابستان و زمستان

گرچه در سایه لطف تو پریشان هستیم

ما بر آن عهد که بودیم کماکان هستیم

گر جویی نیز نماند زعنایات شما

همچنان برسر مهمانی این خوان هستیم

ما نه تنها به نسیم سحری می شکفیم

که شکوفا تر از این در شب طوفان هستیم

یوسف راه تو مجنون تو فرهاد توایم

گو به چاه آی و به کوه آی و بیابان، هستیم

ما که گرم از نفس روشن تابستانیم

حال در سردی شب های زمستان هستیم...